Jeden z wyważonych nurtów stylu orientalnego charakteryzujący się wykorzystaniem mocnych barw, prostych linii i misternych zdobień wywodzi się z cesarskich Chin.

Ówczesna sztuka i rzemiosło znów stanowi dużą inspirację dla architektów i dekoratorów. Czasem są to wnętrza urządzone spójnie w stylu chińskim, częściej zaś to eklektyczne lub minimalistyczne wnętrza, którym nadano orientalny akcent przy wykorzystaniu jednego charakterystycznego mebla i kilku dodatków.

Sztukę chińską, której początki sięgają czasów neolitu, przez wiele lat cechował konserwatyzm formy – wynikający głównie z faktu wyizolowania terytorialnego i braku znaczących wpływów innych silnych kultur, jak i dominującego wpływu na kraje sąsiednie – Koreę, Tybet, Mongolię. Dopiero czas dwóch ostatnich dynastii, Ming i Qing, to moment na przenikanie sztuki chińskiej motywami charakterystycznymi dla sztuki europejskiej. Dzięki rozwiniętym kontaktom handlowym Europy z Chinami oraz misjom jezuickim na dworach dynastii Ming i Qing, w sztuce aranżacji wnętrz , wzornictwie i architekturze europejskiej w XVII wieku pojawiły się silne odniesienia do stylu chińskiego – powstał wtedy eklektyczny styl zwany Chinoserie. Arystokraci zamawiali do swoich dworów i pałaców pokoje chińskie umeblowane masywnymi ciemnymi meblami, ozdobnymi parawanami, wachlarzami , orientalnymi pejzażami i chińską porcelaną. W czasach dynastii Qing to europejska sztuka miała wpływ na styl chiński – proste formy mebli zostały wzbogacone o bogate zdobienia frontów.

W samych Chinach, u źródeł stylu trudno dziś znaleźć hotele o charakterystycznej dla stylu orientalnego stylistyce – przeważają zeuropeizowane nowoczesne projekty hoteli butikowych i sieciowych, które z równym powodzeniem mogłyby otworzyć swe drzwi w Paryżu, czy Londynie. Poniższe zdjęcia prezentują unikalne chińskie hotele urządzone w stylu orientalnym.

CHARAKTERYSTYCZNE ELEMENTY STYLU:

Kolorystyka – to głównie zderzenie czerni i antracytu z mocną czerwienią i złotymi dodatkami. Kolory uzupełniające to odcienie bieli, ciemna zieleń, pomarańcz, żółcienie i błękity od rozbielonych turkusów, po intensywny kobalt.

Wyważenie – podkreślenie piękna stylu poprzez wyróżnienie kilku charakterystycznych elementów (duży mebel jako główny akcent + kilka dodatków)

Meble – ciężkie, masywne meble, z mosiężnymi prostymi okuciami, zazwyczaj bez metalowych zawiasów czy spojeń, często pokryte laką lub wieloma warstwami kryjącego lakieru; niskie stoliki i platformy-siedziska; wykonywane z drewna wiązu, orzecha, cyprysu

Podłoga i ściany – utrzymane w jednolitej kolorystyce; ściany najczęściej jasne (kremowe, białe) pozwalające wyeksponować ciemne meble i barwne dodatki; podłogi jednobarwne

Tkaniny – króluje jedwab – gładki ale też bogato haftowany; poza jedwabiem jednobarwne tkaniny o naturalnej kolorystyce – surowy len, bawełna, filc

Dodatki – rzeźbione w geometryczne wzory lub pokryte orientalnymi wzorami roślinnymi, scenami z życia codziennego i motywami zwierzęcymi parawany, porcelana, fajans, wachlarze, pergaminy z chińską kaligrafią, kimona, naczynia pokryte laką, malowane maski, ryciny z kwiatem wiśni lub lotosu, pejzaże górskie na pergaminie

ŹRODŁA ZDJĘĆ: http://www.greatsmallhotels.com/ ; http://www.tablethotels.com/ ‘; http://www.hotel.info ; http://www.mrandmrssmith.com ; http://www.hoosta.com oraz strony zaprezentowanych hoteli (The Aman Hotel w Pałacu Letnim w Pekinie, hotele sieci Banyan Tree w miejscowościach Hangzhou, Ringha i Lijiang, Hotel Commune by The Great Wall Kempinski w Pekinie, Du Ge Courtyard Boutique Hotel w Pekinie, Fuchun Resort w Hangzhou, The Ritz-Carlton, Hotel St.Regis w Pekinie, The Luxe Manor w Hong Kongu).